Het snelstromende riviertje de Jeker stroomt in een aantal vertakkingen soms ondergronds door de Maastrichtse binnenstad om tenslotte in de Maas uit te stromen. vroeger waren er vele huizen over het water van de jeker gebouwd. het markantste voorbeeld daarvan is het ‘Huys op den Jeker’.
Het Huis op de Jeker is een voorbeeld van de lokale zeventiende-eeuwse bouwstijl die wordt aangeduid als Maaslandse Renaissance. Het huis in de Bonnefantenstraat is gelegen in het hart van het Jekerkwartier en gebouwd op een tongewelf over het water van de Jeker. Het werd oorspronkelijk gebouwd als woonhuis voor de rector van de Grauwzusters. Op het achterliggende terrein bezaten de zusters een klooster, waarin thans het Natuur Historisch Museum is gevestigd.
De karakteristieken van de Maaslandse Renaissance zijn duidelijk in het Huis op de Jeker: de vier bakstenen gevels hebben mergelstenen hoekblokken en worden verdeeld door horizontale mergelbanden, die ook doorgetrokken zijn in de horizontale delen van de hardstenen kruisvensters. Ter hoogte van de verdiepingsvloeren zijn de mergelbanden verdubbeld met een mergelstenen waterlijst. De oost- en de westzijde worden door trapgevels bekroond en de trappen zijn met geprofileerde mergelstenen gedekt. De goten worden gedragen door een geprofileerde kroonlijst die over de vier gevels doorloopt en de kroonlijst rust zelf op consoles waartussen afwisselend ronde en ruitvormige ornamenten zijn aangebracht.
De hardstenen deuromlijsting draagt een jaartal MDCCXXXIII (1733). De deurlijst hoort in feite niet bij het huis, maar werd tijdens een restauratie in 1933 van elders hier geplaatst. Het gedeeld bovenlicht is wel authentiek. Door het water van de Jeker, dat onder het huis door stroomt, is de temperatuur in huis altijd aangenaam: koel in de zomer en warm in de winter.